<p class="MsoNormal">Gazipaşalı 72 yaşındaki Nuriye Çağlayan, Filistin cephesinde ayağını kaybeden gazi babası Mustafa Çağlayan'ın 100 yıllık protez bacağını Türk bayrağına sarıp tahta bavulda muhafaza ediyor.</p> <p class="MsoNormal">İlçenin Gürçam Mahallesi'nde yaşayan üç çocuk annesi Nuriye Çağlayan, babasının 1. Dünya Savaşı'nda Osmanlı ordusunda Filistin cephesinde düşmana karşı çarpışırken kaybettiği sağ ayağının yerine takılan protezini pırlanta gibi itinayla saklıyor.</p> <p class="MsoNormal">Çağlayan, yaptığı açıklamada, "Bu ayağı yıllardır saklıyorum. Çeyiz olarak getirdim. Ben 7 yaşındayken babam vefat etmiş. Bu ayağı kimseye vermek istemiyorum. Ben bu ayağa dokununca babamın ayağına dokunmuş gibi hissediyorum. Babam bu ayakla keklik avına bile giderdi. Ölünceye kadar saklamak istiyorum." dedi.</p> <p class="MsoNormal">Kayınpederinin 1954'te hayatını kaybettiğini belirten 75 yaşındaki Lütfi Çağlayan ise eşi çok duygulandığı için aktaramadığı 100 yıllık hikayeyi <span style="mso-spacerun:yes"> </span>anlattı. </p> <p class="MsoNormal">Çağlayan, kayınpederinin aynı zamanda uzaktan akrabası olduğunu ve hikayeyi çocukken birinci ağızdan dinlediğini vurgulayarak, şunları kaydetti: "Şam-Filistin cephesinde yıllarca çarpışan kayınpederim, topuğuna isabet eden şarapnel parçasıyla yaralanıyor. Ayağı kırıldığı için günlerce vurulduğu yerde kalmış ve bu süre zarfında yarası daha da büyüyor. Böcek ve karıncalar açık yara olan sağ ayağını dizine kadar kemiriyor. 3'üncü günü bir manga Arap askeri gazimizi çölde bulmuş. Ayağını karıncalardan ve kurtlardan temizleyip sedyeye koyarak İngiliz hastanesine götürmüşler."</p> <p class="MsoNormal"> </p> <p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun:yes"> </span>İngilizlere El Bombası Atmaya Çalışmış</p> <p class="MsoNormal">Hastane yolunda çantasında sakladığı el bombasını İngiliz askerlerinin üzerine atmaya çalışan kayınpederinin bu girişiminin başarısız olduğunu dile getiren Çağlayan, şöyle devam etti: "Bombayı atamamış ancak kötü bir muamele de görmemiş. Gazimizin ayağı dizinden kesilerek İngiliz hastanesinde tedavi edilmiş. Ayağının yerine tahtadan yaylı protez bir ayak takılmış. Esir değişiminden sonra Konya'ya trenle getirilmiş. Oradan da köye eşek sırtında getirilmiş. Gazimiz 1954 yılında hayatını kaybetti. 100 senelik bir ayak bu. Müzeye koyalım dediler. Eşimin gönlü olmadı. 100 yıllık bir hatırası var. Torunlarıma emanet etmek istiyorum. Eşimin çeyizi bu, kimseye vermek istemiyorum. Biz de ölene kadar saklayacağız elbette."</p> <p class="MsoNormal">Çağlayan, bizzat kayınpederinden dinlediği bu hikayeyi, köydeki 1. Dünya Savaşı gazisi başka bir kişinin de anlattığını sözlerine ekledi. AA</p><p class="MsoNormal"><br></p><img src="http://awins.ayyildizgazetesi.com/img/2552018172660.jpg" alt="" width="100%">